نقش آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی...

آسپرین نقش مهمی در پیشگیری از حملات قلبی، به‌ویژه در افراد با خطر بالا، ایفا می‌کند. این دارو به‌عنوان یک ضد پلاکت عمل می‌کند، یعنی از چسبندگی پلاکت‌ها و تشکیل لخته‌های خونی جلوگیری می‌کند. در ادامه به توضیح بیشتر درباره نحوه عملکرد آسپرین و نقش آن در پیشگیری از حمله قلبی پرداخته شده است:

نحوه عملکرد آسپرین
- مهار تجمع پلاکت‌ها: آسپرین با مهار آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز (COX) باعث کاهش تولید ترومبوکسان A2 می‌شود. ترومبوکسان A2 یک مولکول است که نقش کلیدی در چسبندگی و تجمع پلاکت‌ها و در نتیجه تشکیل لخته‌های خونی ایفا می‌کند. با مهار این مولکول، آسپرین از تشکیل لخته‌های خونی در عروق جلوگیری می‌کند.

نقش آسپرین در پیشگیری از حمله قلبی
- پیشگیری اولیه:در افرادی که هنوز سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی نداشته‌اند، اما در معرض خطر بالای این شرایط قرار دارند (مثلاً افراد با سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت یا کلسترول بالا)، آسپرین ممکن است برای پیشگیری اولیه تجویز شود. با این حال، مصرف آسپرین در این افراد باید به دقت توسط پزشک ارزیابی شود، زیرا ممکن است عوارض جانبی مانند خونریزی گوارشی رخ دهد.

- پیشگیری ثانویه:در افرادی که قبلاً دچار حمله قلبی یا سکته مغزی شده‌اند، آسپرین به‌عنوان یک جزء استاندارد از درمان برای پیشگیری از وقوع مجدد این وقایع تجویز می‌شود. مصرف روزانه آسپرین در این افراد می‌تواند به طور مؤثری خطر تشکیل لخته‌های جدید و وقوع حمله قلبی دیگر را کاهش دهد.

عوارض جانبی احتمالی
- خونریزی: یکی از مهم‌ترین عوارض جانبی آسپرین، افزایش خطر خونریزی است. این خطر به‌ویژه در دستگاه گوارش و مغز ممکن است بالا برود.
- آلرژی:در برخی افراد، آسپرین می‌تواند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کند.
- سوءهاضمه:برخی افراد ممکن است دچار مشکلات گوارشی مانند سوزش معده شوند.