آشنایی با فیبریلاسیون دهلیزی
فیبریلاسیون دهلیزی (AF یا A-fib) نوعی آریتمی (اختلال ریتم قلب) است که در آن ضربان‌های سریع و نامنظم در دهلیزهای قلب رخ می‌دهد. این اختلال یکی از شایع‌ترین انواع آریتمی‌ها است و می‌تواند خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی و سایر عوارض قلبی را افزایش دهد.
نحوه عملکرد قلب در فیبریلاسیون دهلیزی:
در حالت طبیعی، ضربان قلب توسط سیگنال‌های الکتریکی منظم که از گره سینوسی (SA node) در دهلیز راست قلب شروع می‌شود، کنترل می‌شود. در فیبریلاسیون دهلیزی، سیگنال‌های الکتریکی غیرطبیعی و سریع به‌صورت نامنظم از دهلیزها به بطن‌ها منتقل می‌شوند. این باعث می‌شود که دهلیزها به‌طور ناکارآمد و نامنظم بتپند.
علائم فیبریلاسیون دهلیزی:
تپش قلب سریع و نامنظم: احساس ضربان قلب سریع، نامنظم یا تپش قلب.
تنگی نفس:به‌ویژه هنگام فعالیت بدنی یا حتی در حالت استراحت.
خستگی:احساس خستگی و ضعف عمومی.
سرگیجه یا سبکی سر:که می‌تواند به‌دلیل کاهش خون‌رسانی به مغز باشد.
درد یا فشار در قفسه سینه: اگرچه این علامت نادر است، اما ممکن است رخ دهد.
احساس ضعف ناگهانی:که می‌تواند ناشی از کاهش فشار خون باشد.
عوامل خطر:
سن بالا: خطر فیبریلاسیون دهلیزی با افزایش سن افزایش می‌یابد.
فشار خون بالا: می‌تواند به تغییرات ساختاری و الکتریکی در قلب منجر شود.
بیماری‌های قلبی:از جمله نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر، و بیماری‌های دریچه‌ای.
دیابت:که با افزایش خطر این آریتمی مرتبط است.
چاقی:اضافه وزن می‌تواند خطر فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد.
مصرف الکل: به‌ویژه مصرف زیاد الکل
سابقه خانوادگی: وجود سابقه خانوادگی می‌تواند خطر را افزایش دهد.
عوارض:
سکته مغزی:به دلیل تشکیل لخته‌های خون در دهلیزها که ممکن است به مغز منتقل شوند.
نارسایی قلبی:ناشی از عدم توانایی قلب در پمپاژ خون کافی.
عوارض ناشی از آریتمی: مانند ضعف عمومی و مشکلات تنفسی.
درمان:
درمان فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است شامل داروهای ضد آریتمی، داروهای رقیق‌کننده خون (برای کاهش خطر سکته)، کنترل ضربان قلب، و در برخی موارد، روش‌های جراحی یا کاتتریزاسیون (مانند ابلیشن) باشد. مدیریت این وضعیت نیازمند مراقبت پزشکی منظم و تغییرات سبک زندگی است.
نویسنده : ندا اعتمادی
