علائم تب دنگی، تست دانگی و راههای پیشگیری
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشههای آلوده (بهویژه Aedes aegypti) منتقل میشود. این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری شایع است. در ادامه علائم، روشهای تشخیص و راههای پیشگیری از تب دنگی توضیح داده میشود:
علائم تب دنگی:
علائم تب دنگی معمولاً 4 تا 10 روز پس از نیش پشه ظاهر میشود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تب بالا (تا 40 درجه سانتیگراد)
درد شدید عضلانی و مفصلی ("تب شکستگی استخوان" نیز نامیده میشود)
سردرد شدید
درد پشت چشمها
حالت تهوع و استفراغ
خستگی و ضعف
راشهای پوستی (حدود 2 تا 5 روز پس از شروع تب)
خونریزی خفیف (لثهها یا بینی)
در موارد شدیدتر (دنگی هموراژیک): کاهش تعداد پلاکتها، خونریزی شدید، و نشت پلاسمای خون که ممکن است منجر به شوک شود.
تست دنگی:
تشخیص تب دنگی به وسیله آزمایشهای خاصی انجام میشود. برخی از روشهای رایج تشخیصی عبارتند از:
آزمایش PCR (واکنش زنجیرهای پلیمراز): برای تشخیص ویروس دنگی در مراحل اولیه بیماری.
آزمایش آنتیژن NS1: برای شناسایی پروتئین ویروسی NS1 در مراحل اولیه.
آزمایش آنتیبادی IgM و IgG: برای تشخیص آنتیبادیهای تولید شده توسط بدن در پاسخ به عفونت. IgM نشاندهنده عفونت اخیر و IgG نشاندهنده عفونت گذشته یا مصونیت است.
آزمایش شمارش کامل خون (CBC): برای بررسی کاهش پلاکتها که از علائم تب دنگی هموراژیک است.
راههای پیشگیری از تب دنگی:
چون هیچ واکسن موثری برای تب دنگی در دسترس عموم نیست و درمان خاصی نیز برای ویروس دنگی وجود ندارد، پیشگیری بهترین راه مقابله با این بیماری است. نکات زیر میتواند به پیشگیری کمک کند:
جلوگیری از نیش پشه:
استفاده از مواد دافع حشرات (حاوی DEET یا پیکاردین).
پوشیدن لباسهای بلند و پوشیده (آستین بلند و شلوار).
استفاده از پشهبند، بهویژه هنگام خواب.
نصب تورهای پنجره برای جلوگیری از ورود پشهها به داخل خانه.
کاهش مکانهای تخمگذاری پشهها:
تخلیه یا پوشاندن مخازن آب مانند گلدانها، بشکهها و لاستیکهای قدیمی.
نظافت حوضها و کانالهای آب تا تجمع آب نداشته باشند.
کنترل جمعیت پشهها:
استفاده از سمپاشی برای کاهش تعداد پشهها.
تمیز نگه داشتن محیط و جلوگیری از ایجاد محیطهای مرطوب که محل تجمع پشهها هستند.
پیشگیری از نیش پشه و کنترل جمعیت آنها بهترین راههای جلوگیربتلا به تب دنگی است.
نویسنده: زهره محمدی