استفاده از نوروتکنولوژی در پزشکی چگونه است؟

نوروتکنولوژی در پزشکی به مجموعه‌ای از فناوری‌ها و روش‌ها اشاره دارد که به بررسی و اصلاح فعالیت‌های عصبی و مغزی کمک می‌کنند. کاربردهای آن شامل موارد زیر است:

تحریک عمقی مغز (DBS): شامل کاشت الکترودهایی در نواحی خاصی از مغز برای درمان اختلالات حرکتی مانند پارکینسون و دیستونی.
تصویربرداری عصبی پیشرفته: استفاده از تکنیک‌هایی مانند fMRI، PET و CT برای تجزیه و تحلیل ساختار و فعالیت مغز و تشخیص اختلالات مغزی.
تحریک مغناطیسی ترانس‌کرانیال (TMS): روشی غیرتهاجمی برای تحریک نقاط خاصی از مغز که می‌تواند در درمان افسردگی و دیگر اختلالات عصبی موثر باشد.
پروتزهای عصبی: دستگاه‌هایی که می‌توانند به بیماران کمک کنند تا عملکردهای از دست رفته خود را بازگردانند، مانند پروتزهای حرکتی برای افراد با اختلالات حرکتی.
پایش فعالیت‌های عصبی: استفاده از ابزارهای پوشیدنی برای نظارت بر فعالیت‌های عصبی و مدیریت بیماری‌هایی مانند صرع یا اختلالات خواب.