چرا پس از سیری باز به غذا خوردن تمایل داریم؟
احساس تمایل به خوردن غذا حتی پس از سیری میتواند به دلایل متعددی از جمله عوامل روانشناختی، فیزیولوژیکی و محیطی مربوط باشد. در اینجا برخی از این دلایل آورده شده است:
1. غذا خوردن احساسی
بسیاری از افراد به دلیل استرس، اضطراب، خستگی یا حتی شادی و هیجان به خوردن غذا روی میآورند. این نوع خوردن، "غذا خوردن احساسی" نامیده میشود و اغلب به دلیل نیاز به آرامش یا پاداشدهی به خود، حتی پس از احساس سیری، رخ میدهد.
2. تأثیر عادتها و روتینها
برخی افراد به دلیل عادت یا الگوی روزمرهشان به خوردن ادامه میدهند، حتی اگر سیر باشند. برای مثال، خوردن میانوعدههای شبانه یا دسر پس از هر وعده غذا میتواند تبدیل به عادتی شود که بدون توجه به نیاز واقعی بدن به غذا صورت میگیرد.
3. جذابیت غذایی
برخی غذاها به دلیل طعم، بو و ظاهر جذابشان میتوانند میل به خوردن را تحریک کنند، حتی زمانی که معده پر است. غذاهای پر از شکر، چربی و نمک میتوانند به سیستم پاداش مغز اثر بگذارند و باعث شوند که فرد حتی پس از سیری به خوردن ادامه دهد.
4. عوامل محیطی
دسترسی آسان به غذا: اگر غذا به راحتی در دسترس باشد، حتی بدون گرسنگی واقعی ممکن است به خوردن آن ترغیب شوید.
اندازههای بزرگ غذا: تحقیقات نشان داده است که اندازه بزرگتر وعدههای غذایی میتواند به خوردن بیش از حد منجر شود، حتی اگر فرد احساس سیری کند.
تبلیغات: تبلیغات مواد غذایی، بهویژه غذاهای پرکالری و فرآوریشده، میتواند میل به خوردن را تحریک کند، حتی زمانی که فرد نیازی به غذا ندارد.
5. خوردن بدون توجه و آگاهی (Mindless Eating)
وقتی افراد هنگام غذا خوردن به چیزهای دیگر مانند تماشای تلویزیون، کار با تلفن همراه یا مطالعه مشغول هستند، ممکن است بدون توجه به احساس سیری، به خوردن ادامه دهند. این کار باعث میشود که بدن سیگنالهای سیری را به درستی دریافت نکند.
6. ناتوانی در تشخیص سیری
برخی افراد ممکن است دچار ناتوانی در تشخیص سیری باشند و به جای گوشدادن به بدن، به خوردن ادامه دهند. این مشکل ممکن است به دلیل ناهماهنگی در سیگنالهای هورمونی (مانند گرلین و لپتین) که مسئول تنظیم اشتها هستند، رخ دهد.
7. کمبود مواد مغذی
اگر بدن به مواد مغذی خاصی نیاز داشته باشد (مانند ویتامینها، مواد معدنی، پروتئین یا فیبر)، حتی پس از خوردن غذا همچنان احساس گرسنگی ممکن است باقی بماند، زیرا بدن سعی دارد این مواد ضروری را به دست آورد. این مسئله میتواند به تمایل به خوردن غذاهای پرکالری اما کمارزش غذایی منجر شود.
8. هورمونها و سیگنالهای مغزی
هورمونهایی مانند گرلین (هورمون گرسنگی) و لپتین (هورمون سیری) نقش مهمی در تنظیم اشتها دارند. اگر تعادل این هورمونها به هم بخورد، ممکن است فرد حتی بعد از سیری همچنان تمایل به غذا خوردن داشته باشد.
در برخی افراد، سیگنالهای مغزی که مربوط به پاداش و لذت هستند، حتی پس از خوردن مقدار زیادی غذا فعال باقی میمانند. این میتواند باعث شود فرد به دنبال لذت بیشتر از غذا باشد.
9. تأثیر کمخوابی
کمبود خواب میتواند باعث افزایش هورمون گرلین و کاهش هورمون لپتین شود که منجر به افزایش اشتها و تمایل به خوردن غذا حتی پس از سیری میشود. همچنین کمخوابی میتواند تمایل به خوردن غذاهای شیرین و پرکالری را افزایش دهد.
10. مصرف غذاهای پرکالری و فرآوریشده
غذاهای فرآوریشده که معمولاً شامل مقادیر زیادی شکر، چربی و نمک هستند، به گونهای طراحی شدهاند که لذت بیشتری را برای مغز فراهم کنند و سیستم پاداش را فعال کنند. این میتواند باعث شود حتی پس از خوردن غذا، همچنان تمایل به خوردن بیشتر از این نوع غذاها وجود داشته باشد.
راهکارهایی برای کنترل میل به خوردن پس از سیری:
هوشیارانه غذا خوردن (Mindful Eating): سعی کنید با توجه و آگاهی کامل غذا بخورید، هر لقمه را بهخوبی بجوید و به احساسات بدنتان گوش دهید.
پرهیز از محیطهای محرک غذا: از قرار گرفتن در محیطهایی که غذاهای وسوسهانگیز وجود دارد، خودداری کنید.
انتخاب مواد غذایی سالم: غذاهای سالم و مغذی انتخاب کنید که باعث سیری طولانیتر شوند، مانند پروتئینها، فیبر و چربیهای سالم.
مدیریت استرس: روشهای مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا یا فعالیتهای ورزشی میتواند به کنترل میل به غذا کمک کند.
خواب کافی: اطمینان حاصل کنید که خواب کافی و باکیفیت داشته باشید تا هورمونهای اشتها متعادل باشند.
این عوامل به شما کمک میکنند تا تمایل به خوردن پس از سیری را کاهش دهید و انتخابهای سالمتری داشته باشید.
نویسنده: زهره محمدی